Drie ontwikkelingen trokken de afgelopen week mijn aandacht.
De eerste was de constatering dat het afgelopen jaar per dag er een miljardair op deze wereld bij kwam. Als we het nieuws om ons heen volgen kan de indruk ontstaan dat mondiaal het kommer en kwel is in de economie. Dit bericht toont aan dat dit voor delen van de economie zeker niet het geval is. We zien dat ook wel in onze eigen maakindustrie. Grote delen van het MKB Metaal heeft, financieel gezien, een goed jaar achter de rug. Een minderheid is, soms erg hard, getroffen door een venijnige mix van COVID en andere, meer structurele, oorzaken die het bedrijfsresultaat zwaar onder druk heeft gezet.
De tweede betrof nieuws over zogenaamde “SPAC’s” (Special Purpose Acquisition Company’s). Het betreft hier vooralsnog lege investeringsvehikels die met beursgang (IPO, initial Public Offering) geld ophalen. Deelnemers weten niet waarin later zal worden belegd. Het bestuur heeft vervolgens 2 jaar de tijd om geschikte investeringsdoelen te vinden. Het voordeel van een dergelijke wijze van kapitaal ophalen via de beurs is, dat deze constructies bij de beursgang aan minder eisen hoeven te voldoen. De website IEX-profs meldde dat alleen al in 2020 een kleine 250 SPAC’s bijna $83 miljard op hebben gehaald. Ook dit is een indicatie dat er wereldwijd nog steeds veel geld wordt verdiend.
De derde ontwikkeling betrof de mededeling van diverse centrale banken en instituten als IMF en Wereldbank dat, ondanks verwacht economisch herstel, de rente het komende jaar, of misschien wel jaren, op een historisch laag niveau zal moeten blijven. In een wereld met grote onzekerheden en oplopende onderlinge spanningen, valt het economisch niet te rijmen dat de prijs van geld (naar zijn aard onder meer een vergoeding voor risico) nihil bedraagt. Deze onlogische beïnvloeding van markten heeft tal van “bubbels” tot gevolg. Wat daarvan de uiteindelijke consequenties zullen zijn zal de toekomst uitwijzen.
Genoemde drie zaken zijn voorbeelden van iets dat, naar mijn mening, onze tijd typeert. Aan de ene kant een mondiale gezondheidscrisis en grote problemen voor (delen) van de mondiale economie en anderzijds een onnoemelijke grote berg van liquiditeiten dat zoek is naar rendement. Vanwege de hier eerdergenoemde lage rente en haar gevolgen zijn mensen, onder het bekende motto “TINA” (there is no alternative), zelfs bereid vele miljarden te investeren in beursgenoteerde fondsen met een nog onbekend doel (?!)
Waarde van uw bedrijf
Ongetwijfeld komt de vraag bij u naar boven wat uw bedrijf eigenlijk waard is. Heel terecht overigens! Wat zijn de “value drivers” achter uw businessmodel en welke rol speelt de waarde van uw bedrijf in uw oudedagvoorziening? En als het op verkoop aankomt, wie komen dan in aanmerking als potentiële kopers en hoe ziet een eventueel verkooptraject eruit?
